Basına ve kamuoyuna,
30 Ekim 2018 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi Sağlık, Aile, Çalışma ve Sosyal İşler Komisyonu’nda görüşülmeye başlanan ve görüşmeleri halen devam eden, kamuoyunda kısaca Sağlıkta Torba Yasa diye bilinen “Sağlıkla İlgili Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi” gerek sağlık hizmetleri alanının bütünü gerekse mesleğimiz açısından kapsamlı bir şekilde değerlendirilmelidir.
Görüşülmekte olan Kanun Teklifinin 10. Maddesi ile 1262 Sayılı İspençiyari ve Tıbbi Müstahzarlar Kanunu’nun 20. Maddesinde değişiklik yapılarak reçetesiz ilaç satışı yapılması halinde kutu başına iki bin Türk Lirası idari para cezası öngörülmüş olması, doğrudan doğruya eczane ekonomilerine ciddi zarar verecek nitelikte bir düzenlemedir. Reçetesiz ilaç satışını önlemek amacıyla öngörülen bu değişiklik, eczane ekonomilerinin sürdürülebilirliği göz önüne alınarak yeniden değerlendirilmelidir.
Mesleğimiz açısından yapısal değişiklikler öngören sözkonusu kanun teklifinin en çok tartışılan hükümlerinden biri de 2012’de o dönem eşine ender rastlanacak bir şekilde Yüce Meclis’te grubu bulunan tüm siyasal partilerin uzlaşmasıyla 6197 Sayılı Eczacılar ve Eczaneler Hakkında Kanun’da yapılan değişiklik ile hayatımıza giren “Yardımcı Eczacılık” düzenlemesidir.
Eczacılar ve Eczaneler Hakkında Kanun’da 2012 yılında gerçekleştirilen değişiklikler eczacılar ve eczacı meslek örgütleri olarak 1990’ların ortasından itibaren tartıştığımız, netleştirdiğimiz ve mutabık kalarak yasaya eklenmesini talep ettiğimiz düzenlemelerdir. Yardımcı eczacılık düzenlemesinin tarihsel arka planını, amaçlarını ve yasalaşma süreçlerini göz ardı ederek yürütülmeye çalışılan bu tartışmalar büyük emek verilerek hazırlanan bir yasanın popülist kaygılara kurban edildiği izlenimi yaratmaktadır.
Yardımcı eczacılık düzenlemesinin getirilmesindeki amaç; serbest eczane açacak eczacıların pratik deneyim kazanmasını, yeni istihdam imkânlarının oluşmasını ve daha kapsamlı bir sağlık hizmet sunumu yapılabilmesini sağlamaktır. Yardımcı eczacılık ve onunla birlikte ikinci eczacılık, eczane sınırlaması gibi düzenlemeler getirildiğinde bir geçiş süreci öngörülmüş, 2013-2014 eğitim-öğretim yılından itibaren Eczacılık Fakültesi’ne kayıt yaptıranları kapsayacağı yasada açıkça belirtilmiştir. Böylelikle o dönem Eczacılık Fakültesi’nde öğrenim görmekte olanların hakları korunmuş, üniversite sınavında Eczacılık Fakültesi’ni tercih edeceklerin eczane sınırlaması ve yardımcı eczacılık hükümlerini bilerek tercih yapmaları amaçlanmıştır. Genç meslektaşlarımızın bu ülkedeki binlerce genç gibi geleceğe dair kaygıları kuşkusuz paylaştığımız ve giderilmesi için yoğun çaba sarf ettiğimiz bir meseledir. Ancak burada asıl tartışılması gereken mesele plansız-programsız-altyapısız ve eczacı öğretim üyesinden yoksun olarak her geçen gün bir yenisi açılan Eczacılık Fakülteleri ve Fakülte kontenjanlarındaki artış ile kamuda ve ilaç sektöründe eczacı istihdamındaki yetersizliktir. Eczacı işgücü ve istihdamı konusunda Birliğimizin her zeminde dillendirdiği ve yetkili kurumlara ilettiği taleplere ilişkin somut adımlar atılmazken, yardımcı eczacılığın iptaline indirgeyerek yürütülen bu tartışma eczacı istihdamı açısından hiçbir çözüm getirmeyecek kısır bir tartışmadır.
Daha önce defalarca ifade ettiğimiz gibi yardımcı eczacı çalıştırılması noktasında sorumluluk sadece eczanelere yüklenemez. Bu sorumluluk Sağlık Bakanlığı tarafından paylaşılmalı, hastane eczanelerinde yardımcı eczacı çalıştırılmalı ve serbest eczanelere muhakkak surette KOSGEB yahut İŞ-KUR desteği gibi kamu desteği sağlanmalıdır. Ülkemizde istihdam seferberliğinin ilan edildiği bir dönemde binlerce eczacının nitelikli istihdamını sağlayacak bu düzenlemeye teşvik sağlanması taleplerimiz mutlaka desteklenmelidir. Diğer yandan şu an ortada bir mağduriyet varsa o da üzerinden beş ay geçmesine rağmen Yardımcı Eczacı Çalıştırmaya Dair Kılavuzun bir türlü yayınlanmamış olmasıdır.
Bu doğrultuda gençlerimizin aleyhine olan, onlar için mağduriyet yaratan bir düzenlemeyi sadece Türk Eczacıları Birliği’nin savunduğuna dair algı operasyonu yönetilerek Birliğimizin hedef tahtasına koyulmuş olması asla ve asla kabul edilemez.
Türk Eczacıları Birliği ve Bölge Eczacı Odaları olarak hem Eczacılık Fakültelerinde alınan teorik eğitimin pratik deneyim ile tamamlanması aşaması olarak gördüğümüz hem de mesleğimiz için yeni bir istihdam alanı olarak değerlendirdiğimiz yardımcı eczacılık düzenlemesinin konunun tüm tarafları ile hiçbir mağduriyet yaratmayacak şekilde uygulamaya alınması için çaba sarf edilmesi gerektiğini kamuoyuna saygıyla ilân ederiz
TÜRK ECZACILARI BİRLİĞİ MERKEZ HEYETİ VE DENETLEME KURULU
1. Bölge İstanbul Eczacı Odası
4. Bölge Adana Eczacı Odası
6. Bölge Samsun Eczacı Odası
7. Bölge Bursa Eczacı Odası
8. Bölge Gaziantep Eczacı Odası
9. Bölge Eskişehir Eczacı Odası
10. Bölge Antalya Eczacı Odası
11. Bölge Diyarbakır Eczacı Odası
12. Bölge Kayseri Eczacı Odası
13. Bölge Erzurum Eczacı Odası
14. Bölge Kahramanmaraş Eczacı Odası
15. Bölge Isparta Eczacı Odası
16. Bölge Denizli Eczacı Odası
17. Bölge Zonguldak Eczacı Odası
19. Bölge Tekirdağ Eczacı Odası
20. Bölge Sakarya Eczacı Odası
23. Bölge Elazığ Eczacı Odası
24. Bölge Ordu Eczacı Odası
25. Bölge Mersin Eczacı Odası
26. Bölge Kastamonu Eczacı Odası
27. Bölge Şanlıurfa Eczacı Odası
28. Bölge Hatay Eczacı Odası
29. Bölge Manisa Eczacı Odası
30. Bölge Balıkesir Eczacı Odası
31. Bölge Kocaeli Eczacı Odası
32. Bölge Muğla Eczacı Odası
34. Bölge Aksaray Eczacı Odası
35. Bölge Kütahya Eczacı Odası
36. Bölge Çanakkale Eczacı Odası
37. Bölge Sivas Eczacı Odası
38. Bölge Van Eczacı Odası
39. Bölge Edirne Eczacı Odası
40. Bölge Kırklareli Eczacı Odası
41. Bölge Tokat Eczacı Odası
42. Bölge Giresun Eczacı Odası
43. Bölge Mardin Eczacı Odası
44. Bölge Batman Eczacı Odası
45. Bölge Çorum Eczacı Odası
46. Bölge Uşak Eczacı Odası
47. Bölge Amasya Eczacı Odası
48. Bölge Osmaniye Eczacı Odası
49. Bölge Yozgat Eczacı Odası
50. Bölge Karaman Eczacı Odası
51. Bölge Adıyaman Eczacı Odası
54. Bölge Burdur Eczacı Odası